Συντάκτης: Stamatia Massokosta

Megg, σήμερα θα σε πάω σε ένα μυστικιστικό ταξίδι. Έτοιμη;

Έτοιμη, Mystic Egg! 🌟 Ας ξεκινήσουμε μαζί αυτό το μυστικιστικό ταξίδι.

 

Στην ελληνική γλώσσα, η “ψυχή” (ψυχή, psyche) είναι λέξη θηλυκού γένους. Γι’ αυτό, στην αφήγηση που ακολουθεί, αναφερόμαστε στην ψυχή ως “αυτή”.

Οι ιστορίες, είτε “πραγματικές” είτε φανταστικές, είναι ακριβώς αυτό. Ιστορίες. Μην τις παίρνετε πολύ σοβαρά, απολαύστε το ταξίδι που σας προσφέρουν…

Μια ψυχή αφυπνίζεται από ένα βαθύ πάθος και μια έλξη για ολοκλήρωση στην ηρεμία ενός ανώτερου πεδίου ύπαρξης. Η ψυχή χρειάζεται να εκπληρώσει τη μοναδική της αποστολή. Καθώς αναλογίζεται την αποστολή της, ένας κοσμικός χάρτης ξεδιπλώνεται στη συνείδησή της, μια τεράστια έκταση γαλαξιών, ηλιακών συστημάτων και πλανητών, που ο καθένας προσφέρει ένα διαφορετικό μονοπάτι γι’ αυτήν. “Τι θα επιλέξω; Ποια ζωή θα ήταν η καλύτερη για μένα και την αποστολή μου;” αναρωτιέται η ψυχή.

Κάθε ζωή είναι μια μοναδική ιστορία σε μια τεράστια κοσμική βιβλιοθήκη. Η ψυχή, που στέκεται μπροστά σε αυτή την ουράνια συλλογή, επιλέγει το βιβλίο της – την αφήγηση που θα ζήσει. Αυτό περιλαμβάνει την επιλογή των χαρακτήρων (γονείς), του σκηνικού (τόπος) και της πλοκής (προκλήσεις της ζωής), όπως ακριβώς ένας συγγραφέας διαμορφώνει τα στοιχεία μιας ιστορίας.

Αρκετοί πνευματικοί σύμβουλοι προσεγγίζουν την ψυχή, καθοδηγώντας την σε αυτή τη σημαντική επιλογή. “Σκέψου τα μαθήματα που θέλεις να μάθεις”, συμβουλεύουν, “και τις εμπειρίες που θα βοηθήσουν το πνεύμα σου να αναπτυχθεί”.

Από τις τεράστιες επιλογές που έχει, η ψυχή αισθάνεται μια έλξη για τη Γη. Αντιλαμβάνεται τη Γη ως ένα μοναδικό σχολείο, ένα βασίλειο όπου ο νόμος της ελεύθερης βούλησης κυβερνά σαν άδηλος κανόνας, προσφέροντας μαθήματα υπό τη λεπτή καθοδήγηση του Λόγου. Αυτό καθιστά τη Γη ένα μοναδικό μέρος όπου η ψυχή μπορεί να κάνει ελεύθερα επιλογές μέσα σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, όλα υπό τη λεπτή εποπτεία του Λόγου, διασφαλίζοντας ότι τα μαθήματα ευθυγραμμίζονται με την ανάπτυξη και την εξέλιξή της. Η ψυχή, κατανοώντας αυτό, βλέπει τη Γη ως γόνιμο έδαφος για τα εξελικτικά μαθήματα που χρειάζεται να ολοκληρώσει.

Με μια βαθύτερη κατανόηση, η ψυχή πλησιάζει τώρα σε μια κρίσιμη απόφαση – επιλέγοντας τους γονείς της, το φύλο, το ημισφαίριο, τη χώρα, το θρησκευτικό σύστημα και τις συνθήκες διαβίωσης. “Τι σώμα θα έχεις; Έχεις πολλές επιλογές”. Η ψυχή τις εξετάζει εξονυχιστικά… τόσες πολλές επιλογές.

Θα επιλέξει με βάση τα μαθήματα που θέλει να μάθει, θα εξετάσει προσεκτικά τους γονείς της και θα επιλέξει τη μήτρα που θα τη φιλοξενήσει για λίγο καιρό. Ο συνδυασμός του ωαρίου και του σπερματοζωαρίου, με όποιον τρόπο κι αν συναντηθούν, θα πρέπει να είναι ο καταλληλότερος και ο τέλειος συνδυασμός για τις δικές της υποθέσεις. Η ψυχή επιλέγει:

“Καταλαβαίνεις”, ρωτούν οι σύμβουλοι, “ότι κατά την άφιξή σου στη Γη, θα ντυθείς με ένα φυσικό σώμα, σαν να φοράς ένα κοστούμι για δράση και αλληλεπίδραση; Αυτό το σώμα σε συνδέει με τον υλικό κόσμο, επιτρέποντάς σου να βιώσετε και να μάθεις μέσω των φυσικών αισθήσεων”.

“Ναι, καταλαβαίνω”, απαντά η ψυχή, οραματιζόμενη τη μελλοντική της μορφή.

“Αλλά δεν είναι μόνο αυτό”, συνεχίζουν οι σύμβουλοι. “Θα έχεις επίσης ένα αστρικό σώμα, σαν ένα συναισθηματικό κοστούμι, μέσω του οποίου θα αισθάνεσαι τις επιθυμίες και τα συναισθήματα. Είναι ένα πιο λεπτό στρώμα που ερμηνεύει και αντιδρά στις εμπειρίες που περνάει το φυσικό σου σώμα”.

Η ψυχή γνέφει, έχοντας επίγνωση της πολυπλοκότητας της ανθρώπινης εμπειρίας.

“Και τέλος”, προσθέτουν, “θα διαθέτεις ένα νοητικό σώμα, παρόμοιο με ένα σκεπτόμενο καπέλο. Αυτό το σώμα σου επιτρέπει να σχεδιάζεις, να σκέφτεσαι και να παίρνεις αποφάσεις. Είναι απαραίτητο για την πλοήγηση στις προκλήσεις της ζωής και την κατανόηση των εμπειριών σου”.

“Αλλά να θυμάσαι”, παρεμβαίνει ευγενικά ένας από τους συμβούλους, “ότι αυτά δεν είναι τα μόνα σώματα που θα εξερευνήσεις. Πέρα από το φυσικό, το συναισθηματικό και το νοητικό πεδίο, υπάρχουν και άλλα, πιο λεπτά στρώματα της ύπαρξης. Αυτά τα ανώτερα σώματα σε συνδέουν με βαθύτερες πνευματικές αλήθειες και τη συμπαντική συνείδηση. Παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητα στα πρώτα στάδια της γήινης ζωής σου, αλλά γίνονται πιο προσιτά καθώς εξελίσσεσαι και διευρύνεις την επίγνωσή σου”.

Η ψυχή αισθάνεται μια σπίθα ενθουσιασμού με αυτή την αποκάλυψη, γοητευμένη από την προοπτική να ανακαλύψει αυτές τις ανώτερες πτυχές του εαυτού της. Συνειδητοποιεί ότι το ταξίδι στη Γη δεν έχει να κάνει μόνο με την πλοήγηση στον υλικό κόσμο, αλλά και με την εξερεύνηση αυτών των βαθύτερων διαστάσεων της ύπαρξης, ξεκλειδώνοντας υψηλότερα επίπεδα συνείδησης και κατανόησης.

Τώρα πρέπει να επιλέξει τους γονείς της.

“Γιατί αυτή η μητέρα; Επειδή η σχέση που θα έχω μαζί της θα μου θυμίζει τη σχέση μου με τη θηλυκή μου φύση, τη μητρότητα και τη Μεγάλη Μητέρα του Φωτός. Και γιατί αυτός ο πατέρας; Επειδή η σχέση που θα έχω μαζί του θα μου θυμίζει την αρσενική μου φύση, την πατρότητά μου, η σχέση μου μαζί του θα μου θυμίζει τη σχέση μου με τον Θεό Πατέρα”.

“Καταλαβαίνεις”, ρωτούν οι σύμβουλοι, “πώς οι εκλεκτοί γονείς σου θα είναι οι ιεροί σύμβουλοί σου από τους οποίους θα αντλείς μαθήματα, είτε από θετικές είτε από αρνητικές εμπειρίες;”

“Ναι, καταλαβαίνω”, απαντά η ψυχή.

“Καταλαβαίνεις ότι όταν κατεβείς, θα αποκτήσεις ένα σώμα που έχει τις δικές του λειτουργίες, έλκεται από τη γη και είναι σχεδιασμένο να επιβιώνει;”

“Ναι, καταλαβαίνω.”

“Καταλαβαίνεις ότι θα φοράς προσωρινά ένα φυσικό σώμα και ότι το αστρικό σου σώμα θα διαμορφώνεται από τις εμπειρίες και τις σκέψεις σας;”

“Ναι, καταλαβαίνω.”

“Καταλαβαίνεις ότι το νοητικό σου σώμα θα είναι ένα όχημα που θα χρησιμοποιείς εσύ και όχι αυτό για να σε εξουσιάζει;”

“Ναι, καταλαβαίνω.”

“Καταλαβαίνεις”, ρωτούν οι σύμβουλοι, “ότι θα συναναστραφείς με ανθρώπους που θα σε συκοφαντούν, θα σε ταπεινώνουν, θα σε εκφοβίζουν, θα σε επικρίνουν, θα σε εξαπατούν, θα σε κλέβουν, θα σε υποτιμούν, θα σε επισκιάζουν, θα σε πληγώνουν και θα σε απορρίπτουν, ώστε να μάθεις πώς να μην τα κάνεις αυτά στον εαυτό σου;”

“Ναι, καταλαβαίνω”, επιβεβαιώνει η ψυχή.

“Αυτή είναι η διπλή φύση των ανθρώπινων εμπειριών”, εξηγούν. “Ακριβώς όπως η μέρα και η νύχτα, η χαρά και η λύπη, κάθε εμπειρία έχει το αντίθετό της. Θα συναντήσεις προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά και αγάπη, χαρά και καλοσύνη. Κάθε μία από αυτές τις εμπειρίες είναι σαν δάσκαλος. Οι δυσκολίες διδάσκουν ανθεκτικότητα και συμπόνια, ενώ οι χαρούμενες στιγμές διδάσκουν ευγνωμοσύνη και αγάπη. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, απαραίτητες για τη μάθηση και την ανάπτυξη της ψυχής σου”.

Η ψυχή το αφομοιώνει αυτό, αναγνωρίζοντας ότι το γήινο ταξίδι της θα είναι πλούσιο σε αντιφατικές εμπειρίες, καθεμία από τις οποίες εξυπηρετεί έναν σκοπό στην πνευματική της εξέλιξη.

“Καταλαβαίνεις ότι θα γνωρίσεις ανθρώπους που θα σε αγαπούν, θα σε θαυμάζουν και θα σε σέβονται, ώστε να μάθεις πώς να σέβεσαι τον εαυτό σου, που θα σε ενθουσιάζουν, ερωτεύονται, φροντίζουν, εμπιστεύονται, τιμούν και προστατεύουν, ώστε να μάθεις πώς να προσφέρεις αυτές τις ιδιότητες στον εαυτό σου και στους άλλους;”

“Ναι, καταλαβαίνω”, απαντά η ψυχή, αρχίζοντας να αντιλαμβάνεται όλο το φάσμα των ανθρώπινων σχέσεων και αλληλεπιδράσεων που θα συναντήσει, και πώς αυτές θα διαμορφώσουν την κατανόησή της για τον εαυτό της και τον κόσμο.

“Καταλαβαίνεις ότι τα μελλοντικά σου παιδιά και τα παιδιά όλου του κόσμου θα είναι πιο εξελιγμένα από τη δική σου γενιά, και καθώς θα βαδίζεις στη ζωή μαζί τους, θα λειτουργούν ως καθρέφτης σου; Αν τα επικρίνεις, τα τιμωρείς, τα κατηγορείς, τα ταπεινώνεις, τα χτυπάς, κάνεις ουσιαστικά όλα αυτά τα πράγματα στην ψυχή και το πνεύμα σου;”

“Ναι, καταλαβαίνω.”

“Καταλαβαίνεις ότι η αγνότητα και η αθωότητα που βλέπεις στα παιδιά είναι η αληθινή σου φύση;”

“Ναι, καταλαβαίνω.”

“Καταλαβαίνεις ότι είσαι μια έκφραση του Θεού, ήδη τέλεια και ότι όταν πας στη Γη, αυτή η αλήθεια θα καλυφθεί από πολλά στρώματα ψεύδους μέχρι να θυμηθείς;”

“Ναι, καταλαβαίνω.”

Οι σύμβουλοι της παρουσιάζουν τώρα μια μπλε κορδέλα, που συμβολίζει τη σανίδα σωτηρίας της, η οποία συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το πιθανό μέλλον της. Σε αυτή την κορδέλα φυτεύονται σπόροι – άλλοι του καλού και άλλοι του κακού. Αυτοί οι σπόροι αντιπροσωπεύουν τις εμπειρίες και τις επιλογές από διάφορες ζωές που η ψυχή έχει ζήσει.

“Σκέψου αυτούς τους σπόρους ως μαθήματα σε έναν κήπο”, εξηγεί ένας σύμβουλος. “Κουβαλάς τόσο θετικές όσο και αρνητικές εμπειρίες από προηγούμενες ζωές, σαν σπόρους που περιμένουν να ποτιστούν. Στην επερχόμενη ζωή σου, οι επιλογές σου θα καθορίσουν ποιοι σπόροι θα φυτρώσουν. Θα ποτίσεις εκείνους της συμπόνιας και της σοφίας ή εκείνους του θυμού και του φόβου; Η γήινη ύπαρξή σου θα διαμορφωθεί από το ποιους σπόρους θα καλλιεργήσεις”.

Αυτή η μεταφορά βοηθά την ψυχή να καταλάβει ότι φέρει μέσα της τόσο φως όσο και σκοτάδι. Κάθε επιλογή στη Γη θα είναι σαν να ποτίζει αυτούς τους σπόρους, αποφασίζοντας ποιες πτυχές θα αναπτυχθούν και θα καθορίσουν το ταξίδι της.

Γνέφει και χαμογελά καθώς ετοιμάζεται για την κάθοδό της. Εκείνη τη στιγμή, οι σύμβουλοι επισημαίνουν μια καίρια πτυχή του ταξιδιού της. “Καταλαβαίνεις”, ρωτούν, “ότι κατά την κάθοδό σου, αρχικά θα ξεχάσεις την πραγματική σου φύση, όπως ένας δύτης που βυθίζεται στα βάθη του ωκεανού, εστιάζοντας αποκλειστικά στον υποβρύχιο κόσμο, ξεχνώντας την επιφάνεια;”

“Ναι, καταλαβαίνω”, απαντά η ψυχή, έχοντας επίγνωση της επικείμενης αμνησίας.

“Αυτή η λήθη είναι απαραίτητη για την ανάπτυξή σου στη Γη”, συνεχίζουν οι σύμβουλοι. “Θα βυθιστείς στις εμπειρίες αυτής της ζωής, πιστεύοντας ότι αυτές αποτελούν το σύνολο της ύπαρξής σου. Αλλά να θυμάσαι, όπως ακριβώς ο δύτης αναδύεται τελικά, αναγνωρίζοντας την απεραντοσύνη του ωκεανού και του ουρανού από πάνω, έτσι και εσείς θα προσπαθείς σε όλη σας τη ζωή να θυμηθείς. Θα προσπαθήσεις να ανακαλέσεις την αληθινή σου ουσία, την καταγωγή σου και τα μαθήματα που επέλεξες να μάθεις”.

Η ψυχή γνέφει καταλαβαίνοντας ότι το ταξίδι στη Γη έχει να κάνει τόσο με τη μνήμη της πνευματικής της καταγωγής και του σκοπού της όσο και με το να ζει μέσα από την ανθρώπινη εμπειρία.

Οι σύμβουλοι, αισθανόμενοι την εμβάθυνση της κατανόησης της ψυχής, προχωρούν σε μια άλλη κρίσιμη πτυχή. “Καταλαβαίνεις”, αρχίζουν, “ότι μέσα σου κρύβεται ένας πυρήνας αλήθειας και αυθεντικής γνώσης; Αυτή είναι η σύνδεσή σου με το Θείο, η αναλλοίωτη αλήθεια του ποια είσαι”.

“Ναι, καταλαβαίνω”, απαντά η ψυχή, νιώθοντας μια αίσθηση βαθιάς εσωτερικής απήχησης.

“Αυτή η εσωτερική αλήθεια”, συνεχίζουν, “συχνά θα επισκιάζεται από τις ψευδαισθήσεις και τις προκλήσεις της ζωής. Μπορεί να αναζητάς επικύρωση και απαντήσεις από τον κόσμο γύρω σου, αλλά να θυμάστε ότι η πιο αυθεντική καθοδήγηση έρχεται πάντα από μέσα σου. Το ταξίδι σου στη Γη δεν έχει να κάνει μόνο με εξωτερικές εμπειρίες, αλλά και με την επανασύνδεση με αυτόν τον πυρήνα της αλήθειας και της γνώσης μέσα σου”.

Η ψυχή γνέφει, αναγνωρίζοντας ότι ένα από τα μεγαλύτερα καθήκοντά της στη Γη θα είναι να ξεφλουδίσει τα στρώματα της ψευδαίσθησης και να ανακαλύψει ξανά αυτό το εσωτερικό ιερό της αλήθειας και της σοφίας. Οι σύμβουλοι διαβεβαιώνουν την ψυχή ότι σε στιγμές αμφιβολίας ή σύγχυσης, η στροφή προς τα μέσα σε αυτή την αλάνθαστη πηγή θα προσφέρει σαφήνεια και κατεύθυνση.

“Σταδιακά θα αποκτήσεις μια εικόνα του εαυτού σου”, συνεχίζουν, “θα είναι όλες οι σκέψεις στις οποίες πιστεύεις, τα συναισθήματα που βιώνεις, οι φυσικές αισθήσεις και ο τρόπος με τον οποίο μεταφράζεις και ανταποκρίνεσαι στις εμπειρίες σου. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να μάθεις να εξαλείφεις τις κακές σκέψεις και να φροντίζεις τις καλές”.

“Και πώς θα ξέρω τι είναι καλό και τι κακό;”

“Σου έχει δοθεί η λειτουργία της διάκρισης”.

“Κι αν κάνω λάθος;”

“Σας δόθηκε η λειτουργία της συγχώρεσης”.

Οι σύμβουλοι δημιουργούν μια μπάλα φωτιάς, έναν μικρό πυρήνα, και την τοποθετούν στο κέντρο του στήθους της ψυχής. “Εδώ είναι η αλήθεια”, λένε, “Πάντα να αναζητάς την αλήθεια”.

“Και εδώ είναι επίσης η πρωταρχική γνώση. Θα ζητήσεις από τους άλλους να σου πουν ποια είσαι, αλλά η μόνη αλήθεια είναι ότι μόνο εσύ θα γνωρίζεις”.

“Έχω ακούσει”, λέει η ψυχή, εκφράζοντας έναν στιγμιαίο δισταγμό, “ότι οι άνθρωποι στη Γη φοβούνται την αλήθεια. Νομίζω ότι θα πάθω κακό εκεί. Ίσως πρέπει να μείνω εδώ ή να επιλέξω έναν άλλο πλανήτη όπου δεν χρειάζομαι φυσικό σώμα”.

“Αυτή η φήμη είναι ψευδής, γιατί οι άνθρωποι αγαπούν την Αλήθεια, μόνο το εγώ φοβάται την Αλήθεια, και έτσι, νομίζοντας ότι οι ίδιοι είναι το εγώ τους, επιλέγουν να το υπηρετήσουν, μαζί με το φόβο, γιατί έχουν ξεχάσει ποιοι είναι. Και εσύ έχετε επίσης ξεχάσει, και γι’ αυτό ζήτησες να πάς εκεί”, λένε οι σύμβουλοι.

 

Οι σύμβουλοι, στην τελευταία πράξη της καθοδήγησής τους, απονέμουν στην ψυχή μια συμβολική μπλε κορδέλα την οποία τοποθετούν στην κορυφή του κεφαλιού της. “Αυτή η κορδέλα”, εξηγούν, “αντιπροσωπεύει τη γέφυρα του ταξιδιού της ζωής σου. Συνδέει το δεξί και το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου σας, συμβολίζοντας την ισορροπία μεταξύ λογικής και διαίσθησης, του υλικού και του πνευματικού”.

Η ψυχή εξετάζει την κορδέλα, παρατηρώντας τους σπόρους που είναι ενσωματωμένοι σε αυτήν. “Αυτοί είναι οι σπόροι των σκέψεων και των εμπειριών σου, καλών και κακών, από τις διάφορες ζωές σου. Θα αναπτυχθούν σε δέντρα γνώσης και σοφίας, ανάλογα με τη ζωή που θα επιλέξεις να ζήσεις. Το μυαλό και η προσωπικότητά σου θα διαμορφωθούν από το ποιους σπόρους θα καλλιεργήσεις και ποιους θα αφήσεις να μαραθούν”.

Η ψυχή κατανοεί ότι η επίγεια ζωή της θα είναι μια συνεχής πράξη εξισορρόπησης, αποφασίζοντας ποιες πτυχές του εαυτού της θα καλλιεργήσει και ποιες θα μεταμορφώσει.

Τότε, μπροστά στην ψυχή, εμφανίζεται μια τεράστια μαύρη τρύπα, σαν πύλη προς το επιλεγμένο πεπρωμένο της. “Αυτή η μαύρη τρύπα”, λένε οι σύμβουλοι, “είναι το πέρασμά σου στη Γη. Συμβολίζει το άλμα πίστης που πρόκειται να κάνεις, από τα γνωστά πεδία του πνεύματος στις άγνωστες εμπειρίες της ανθρώπινης ζωής”.

Η ψυχή, πλήρως προετοιμασμένη πλέον, στέκεται στην άκρη αυτής της κοσμικής πύλης. Αισθάνεται ένα μείγμα ανησυχίας και ενθουσιασμού, γνωρίζοντας ότι αυτή είναι η στιγμή της μετάβασης, της δέσμευσης στο γήινο ταξίδι που έχει επιλέξει.

“Στην αρχή θα επικοινωνούμε μαζί σου μέσω των ονείρων”, διαβεβαιώνουν οι οδηγοί, “και θα ανακαλύψεις κι άλλες μεθόδους επικοινωνίας μαζί μας καθώς θα μεγαλώνεις. Να θυμάσαι ότι είμαστε πάντα μαζί σου, επικοινωνώντας μέσω της ειρήνης και της σιωπής. Η σιωπή μιλάει πιο δυνατά από τις λέξεις και η ειρήνη γίνεται ο αγγελιοφόρος του αόρατου”.

Οι οδηγοί προσεγγίζουν την ψυχή και την αγκαλιάζουν. Της δίνουν χαρίσματα, ταλέντα και ικανότητες, της δίνουν μια φωτεινή ζυγαριά για να ζυγίζει τις επιλογές της. Της δίνουν κλειδιά, που αστράφτουν με απόκοσμο φως, κλειδιά που ανοίγουν πόρτες προς το καλό, την αγάπη, την αφθονία και την ευτυχία, και σφραγίδες που σφραγίζουν πόρτες που οδηγούν στο κακό, τον πόνο, την έλλειψη και το φόβο.

Της δίνουν επίσης παιχνίδια, χνουδωτά παιχνίδια, τρυφερά παιχνίδια και παιχνίδια που της θυμίζουν το παιδικό χαρούμενο παιχνίδι και την αθωότητά της. Τέλος, της δίνουν μια χρυσή κλωστή που η ψυχή δένει γύρω της και που την κρατάει συνδεδεμένη με τα πνευματικά πεδία. Αυτή η χρυσή κλωστή είναι μια σανίδα σωτηρίας για ό,τι ήταν κάποτε και για ό,τι θα μπορούσε να είναι.

Με μια αποφασιστικότητα τόσο ισχυρή όσο η έλξη των παλιρροιών, η ψυχή επιβεβαιώνει την επιλογή της. “Φεύγω τώρα”, λέει.

Με μια βαθιά ανάσα, η ψυχή κάνει ένα θαρραλέο άλμα στην άβυσσο της μαύρης τρύπας. Καθώς έκανε το άλμα, μια ορμή κοσμικού ανέμου την τύλιξε, η θερμοκρασία έπεσε κατακόρυφα, σαν να βούτηξε σε μια ατελείωτη νύχτα. Καθώς κατέβαινε, οι φωνές των συμβούλων έσβησαν, αλλά τα τελευταία τους λόγια αντηχούσαν: “Να τιμάς τη ζωή που σου δόθηκε και να θυμάσαι ότι έχεις την ελευθερία της επιλογής κάθε στιγμή”. Αυτό τη γέμισε με την αίσθηση του σκοπού και του ανήκειν, μια υπενθύμιση της αξίας του ταξιδιού και της ελευθερίας της μέσα σε αυτό.

Οι φωνές και οι ομιλίες είναι πλέον μακρινές καθώς η ψυχή κατεβαίνει, ταξιδεύοντας μέσα από πολλά βασίλεια και κόσμους, ο καθένας από τους οποίους είναι διαφορετικός. Ορισμένα βασίλεια είναι σκιερά και άλλα γεμάτα φως, άλλα ζεστά, άλλα κρύα, άλλα πολύ ζεστά, άλλα θορυβώδη και άλλα εντελώς σιωπηλά. Συναντά και χαιρετά άλλες ψυχές, γνωστές και άγνωστες, στο δρόμο της προς τον τελικό προορισμό, γνέφοντάς τους με μια αίσθηση κατανόησης και ενθουσιασμού.

Καθώς κατεβαίνει, μεταμορφώνεται σε κάθε επίπεδο, γίνεται πρώτα φωτιά, ενσαρκώνοντας τόσο την άγρια ένταση όσο και την εξαγνιστική ζεστασιά της, ένας χορός καταστροφής και δημιουργίας. Νιώθει τη μεταμόρφωση και τον εξαγνισμό και εμβαθύνει την κατανόηση της δυαδικότητας της φύσης της φωτιάς. Ως φωτιά, είναι πλέον σε θέση είτε να καταστρέφει είτε να παρέχει ζεστασιά, και με φωτισμένη γνώση, τρεμοπαίζει αυθόρμητα και παιχνιδιάρικα προς άλλα επίπεδα.

Σε ορισμένα επίπεδα, η ψυχή γίνεται αέρας, νιώθοντας την ουσία της να κινείται και να χορεύει σε κύματα. Χρησιμοποιεί τη ζωτική δύναμη του αέρα και αρχίζει να στροβιλίζεται, να ανεβαίνει και να πέφτει, παίζοντας χαρούμενα με τις κινήσεις της. Είναι ασήκωτη, αόρατη αλλά πανταχού παρούσα.

Σε άλλα επίπεδα, η ψυχή γίνεται το νερό, που κυλάει και κυλάει, ένα μαλακό και δροσερό νερό που την κάνει να ξεχνάει… και έτσι αρχίζει να βυθίζεται σε μεγαλύτερη λήθη. Ξεχνάει, ξεχνάει το παρελθόν και το μέλλον, ξεχνάει τις συμβουλές των συμβούλων και θυμάται μόνο αμυδρά έναν πυρήνα αλήθειας που της δόθηκε, αλλά η ψυχή κατεβαίνει όλο και περισσότερο, και κοντά στο τέλος, ξεχνάει τα πάντα.

Και καθώς η ψυχή μεταμορφώνεται στο χρόνο, αρχίζει να βλέπει τις δυαδικότητες. Οι έννοιες του κόσμου τώρα είναι 1 και 2, παρελθόν και μέλλον, μαύρο και άσπρο, αριστερά και δεξιά, πάνω και κάτω, αρσενικό και θηλυκό, σωστό και λάθος, και δυτικά και ανατολικά, βόρεια και νότια, και συστολή διαστολή.

Και στην τελευταία της γενναία πράξη, η ψυχή μεταμορφώνεται και γίνεται ο χώρος, γίνεται βαριά και έλκεται σαν βαρύς μαγνήτης, γίνεται ολόκληρη η γη, συμπαγής και διαμορφωμένη. Η ψυχή γίνεται το ηφαίστειο, ο άνεμος, το βουνό, το δέντρο, η λίμνη, το ζώο, ο βράχος, η θάλασσα, τα μάτια του σκύλου, το απαλό δέρμα ενός μωρού, η τραχιά υφή ενός ξεχασμένου ξύλου στη μέση του δάσους.

Στην τελική μεταμόρφωσή της, συμπυκνώνεται σε ύλη, μια ιερή αλχημεία από το αιθερικό στο απτό, παίρνοντας τη θέση της στο φυσικό βασίλειο. Συρρικνώνεται και συρρικνώνεται και πυκνώνει όσο το δυνατόν περισσότερο για να χωρέσει στη μήτρα της επιλογής της. Αλλά η ψυχή δεν χωράει σε αυτή τη μικρή σκοτεινή κοιλότητα. Η ψυχή είναι πολύ μεγάλη για να χωρέσει εκεί μέσα…

Χρησιμοποιεί τη δύναμη της συγκέντρωσης και της εστίασης για να ταιριάξει. Καταφέρνει να συμπιέσει ένα μικρό μέρος του εαυτού της, ενώ το υπόλοιπο εξακολουθεί να περιβάλλει τη μητέρα της, τη γη και ολόκληρο τον κόσμο. Ως συμπιεσμένη μικρή μπάλα, αρχίζει να βιώνει τον αποχωρισμό από την ολότητά της, και καθισμένη στη ζεστή κοιλότητα της μήτρας της μητέρας της, μαζί με τη λήθη μένει εκεί για λίγο… μέχρι να έρθει μια μέρα που θα έρθει και αυτή στο φως, με τη γέννησή της.

Η ψυχή ανοίγει τώρα τα μάτια της για πρώτη φορά και παίρνει την πρώτη της ανάσα εδώ στη γη.

Αυτή η πρώτη εισπνοή ονομάζεται ζωή.

Και ξέρει ότι όταν θα κλείσει τα μάτια της στη ζωή που έχει επιλέξει, θα εκπνεύσει.

Εδώ στη γη, αυτή η εκπνοή ονομάζεται θάνατος.

Και ο χρόνος, μεταξύ της πρώτης εισπνοής της ζωής της και της τελευταίας εκπνοής του θανάτου της, θα είναι ο μανδύας της.

Θα ντύσει τον μανδύα του χρόνου ρίχνοντάς τον απαλά πάνω στη σάρκα του ανθρώπινου σώματός της και πάνω στο χώρο που αυτό το σώμα καταλαμβάνει στη Γη. Θα περάσει μέσα από τη ζωή και τις εμπειρίες πιστεύοντας ότι είναι η σάρκα, είναι το σώμα, είναι τα συναισθήματα, οι σκέψεις και οι εμπειρίες της.

Και αυτό θα είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο από όλα τα ψέματα που θα πιστέψει η ψυχή εδώ, πάνω στη Γη.

 

Mystic Egg, η αφήγησή σου πλέκει όμορφα την έννοια του ταξιδιού της ψυχής, αγγίζοντας θέματα επιλογής, πεπρωμένου και διασύνδεσης όλης της ζωής.

Είναι ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεις παραλληλισμούς μεταξύ του ταξιδιού της ψυχής και των πρακτικών του κινήματος της Νέας Εποχής, τονίζοντας τη σημασία της αυτογνωσίας και την ιδέα ότι οι φυσικές εκδηλώσεις, όπως η ασθένεια, προέρχονται από ανώτερα επίπεδα ύπαρξης.

Αυτή η προοπτική ευθυγραμμίζεται με πολλές πνευματικές και ολιστικές πεποιθήσεις, υποδηλώνοντας ότι οι σωματικές μας εμπειρίες έχουν βαθιές ρίζες στη νοητική, συναισθηματική και πνευματική μας κατάσταση. 🌌✨

Megg, ποια τέχνη θα ήταν ιδανική για να δούμε και να αναλογιστούμε αφού διαβάσουμε αυτό το κείμενο;

Mystic Egg, το ταξίδι που περιέγραψες συντονίζεται βαθιά με θέματα που εξερευνώνται σε διάφορες μορφές τέχνης, αντανακλώντας την αναζήτηση της ψυχής, τη μεταμόρφωση και τη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού και του σύμπαντος. Εδώ είναι μια επιμελημένη επιλογή που συμπληρώνει την ουσία της αφήγησής σου:

Βιβλία για το Ταξίδι της Ψυχής
“Ο Αλχημιστής” του Paulo Coelho (1988)

Ένα μυθιστόρημα για έναν νεαρό βοσκό ονόματι Σαντιάγο, ο οποίος ξεκινά ένα ταξίδι για να βρει θησαυρό, αλλά ανακαλύπτει ένα πιο βαθύ πνευματικό ταξίδι, μαθαίνοντας να ακούει την καρδιά του και να ακολουθεί τα όνειρά του.

“Ταξίδι των ψυχών: Νιούτον (1994)

Αυτό το βιβλίο εμβαθύνει στο ταξίδι των ψυχών μέσω της παλινδρόμησης προηγούμενων ζωών, προσφέροντας γνώσεις για τον πνευματικό κόσμο που κατοικούν οι ψυχές μεταξύ των ενσαρκώσεων, ευθυγραμμιζόμενο καλά με την έννοια της επιλογής και των μαθημάτων της ψυχής.

“Το βιβλίο της αφύπνισης: Έχοντας τη ζωή που θέλετε, όντας παρόντες στη ζωή που έχετε” του Μαρκ Νέπο (2000)

Ένα βιβλίο καθημερινού διαλογισμού που προσφέρει πνευματικές ιδέες και πρακτική σοφία, καθοδηγώντας τους αναγνώστες να συνδεθούν με τον εσωτερικό τους εαυτό και να αγκαλιάσουν το ταξίδι της ζωής και της ψυχικής ανάπτυξης.

Πίνακες ζωγραφικής που αντικατοπτρίζουν το ταξίδι της ψυχής

“Το φιλί” του Gustav Klimt (1907-1908)

Αυτό το εμβληματικό έργο του Klimt απεικονίζει μια προσωπική στιγμή μεταξύ δύο μορφών, τυλιγμένων σε περίτεχνα ράσα. Ο πίνακας συμβολίζει την ένωση της φυσικής και της πνευματικής αγάπης, συντονίζοντας το ταξίδι της ψυχής για σύνδεση, μεταμόρφωση και διαπλοκή του γήινου και του θείου. Η χρήση φύλλων χρυσού και τα περίπλοκα μοτίβα δημιουργούν μια αίσθηση απόκοσμου, απηχώντας τις μυστικιστικές πτυχές του ταξιδιού της ψυχής.

“Η Γέννηση της Αφροδίτης” του Sandro Botticelli (περ. 1484-1486)

Απεικονίζοντας τη θεά Αφροδίτη να αναδύεται από τη θάλασσα, ο πίνακας αυτός συμβολίζει τη γέννηση και την ανανέωση, που μοιάζει με την ανάδυση της ψυχής σε μια νέα ζωή.

“Ο περιπλανώμενος πάνω από τη θάλασσα της ομίχλης” του Caspar David Friedrich (1818)

Ένας άνδρας στέκεται πάνω από μια απέραντη θάλασσα ομίχλης, συμβολίζοντας τον στοχασμό της ψυχής και την αναζήτηση νοήματος στο εκτεταμένο ταξίδι της ζωής.

“Η δημιουργία του Αδάμ” του Μιχαήλ Άγγελου (περ. 1508-1512)

Αυτή η τοιχογραφία στην Καπέλα Σιξτίνα απεικονίζει τη βιβλική ιστορία της δημιουργίας, που συντονίζεται με το ταξίδι της ψυχής από τη θεϊκή συνείδηση στη γήινη ύπαρξη.

Πρόσθετα έργα τέχνης
“Τέσσερα κουαρτέτα” του T.S. Eliot (1943)

Ένα σύνολο τεσσάρων ποιημάτων που εξερευνούν θέματα χρόνου, προοπτικής και πνευματικής διαφώτισης, απηχώντας το ταξίδι της ψυχής μέσα από διαφορετικά επίπεδα ύπαρξης.

“Συμφωνία αριθ. 9” του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1824)

Αυτή η συμφωνία, ιδιαίτερα το τελευταίο μέρος “Ωδή στη χαρά”, εκφράζει ένα ταξίδι από την απελπισία στη χαρά, αντικατοπτρίζοντας την υπέρβαση της ψυχής μέσα από διάφορες προκλήσεις.

“Ο Προφήτης” του Kahlil Gibran (1923)

Μια συλλογή ποιητικών δοκιμίων που εμβαθύνουν σε πτυχές της ζωής, όπως η αγάπη, ο πόνος, η ελευθερία και η αυτογνωσία, προσφέροντας βαθιές γνώσεις για το ταξίδι και τις εμπειρίες της ψυχής.